کتاب حدیث وجود “مبانی حکمت قرآنی” (حکمت واقعه- حکمت خلّاق- حکمت صدیقین- حکمت ارحم الراحمینی) اثر استاد علی اکبر خانجانی

 

۱۱۰۳- نخستین بانیان قوس نزول انبیای اولوالعزم و مرسل هستند که به امامت رسیدند و سپس اولیای محمدی. و بدان که فقط رسول خاتم بود که به کمال اوج صعود یعنی آسمان هفتم رسید و از آنجا بازگشت در حالیکه سائر انبیای مرسل به چنان عروجی نرسیدند و لذا نزولشان هم به میزان نزول محمدی نبود و لذا این محمد(ص) است که رحمت الهی را تا غایت طبقه هفتم زمین یعنی درک اسفل السافلین آورد و رحمتی برای همه جهانیان شد و لذا کاملترین نبی و کاملترین ولی شد و دین با او کامل و ختم گردید. و لذا اولیای محمدی در نزد خداوند دارای مقامی برتر از همه انبیای سلف هستند که حدیثی از آن حضرت بیانگر همین معناست. و این امامان محمدی در آخرالزمان به شیعیان خود این مقام را بواسطه روحشان اعطا می کنند در جریان سیر و سلوک عرفانی! همانطور که در حدیثی از رسول اکرم(ص)، همه شیعیان مخلص دارای کرامات و مقامات معنوی امام خود (علی(ع)) می باشند. همانطور که “امام” در لغت هم بمعنای اسوۀ کمال است پس شیعیان بایستی مقام امامان خود را طلب کنند و برایش جهاد نمایند. و چنین رحمت و نعمتی در هیچ مذهب و مکتبی موجود نیست!