۱۰۸۹- و امّا وادی هفتم که مقام سیر حق در خود است و عین حق شدن و آستانه لا اله الا انا! از اینجا مقام خورشید ولایت طلوع می کند و قرآن ناطق پدید می آید و این انسان کامل و خلیفه کامل و عارف واصل و امام مطلق است.
۱۰۹۰- سیر نزول از حق بسوی خلق در آخرالزمان هر عصری شاقه تر می گردد زیرا دوزخ آخرالزمان آشکار تر و شعله ورتر می شود و فتنه ها و حق ستیزیها و کفر خلق شدیدتر می شود و چه بسا سالک در این سیر جانش را از دست می دهد.
۱۰۹۱- سیر نزول، سلسله مراتب مقام تفرید و تجرید و توحید است و لذا تنهائی و بیکسی و محنت کشی و جفا و بلا و خیانت دیدن از خلق و نزدیکان است. این وادی محبت و محنت کشیدن برای محبت است!
۱۰۹۲- این سیر هفتگانه یا به ربوبیت خداوند است که بواسطه روحی که بر سالک نازل می کند هدایت می شود و یا در نزد یکی از علیین طی می شود که در جایگاه ربّ قرار دارد که البته این نوع دوم بسیار آسانتر و رحمانی تر است. ولی بدلیل رحمت فوق رحمت حاکم در این نوع دوم سلوک از جانب پیر و امام هدایت، سالکان دچار غفلت ها و سهویت ها و سوء استفاده های فراوان می شوند و از صدها تن یکی به کمال نهائی می رسد.
