الممنوع

عنوان کتاب : الممنوع

امّ الکتاب تأویل قرآن در اسماء و صفات The forBiden مؤلف : استاد علی اکبر خانجانی تاریخ تالیف: ۱۳۷۲ تعداد صفحه: ۴۷

ام الکتاب-تاویل قرآن-اسماء-صفات-بارش روح-ذکرالهی-اسماء الهی-هرمنوتیک-الف

“مقدمه در چله زمستان 1372 شمسی  در ماه مبارک رمضان و بر آستانه شبهای قدر در کلبه ام در ییلاق دازگاره ، غرق در عطش روح و به امید نزول رحمتی بودم که بناگاه بارش روح از برون و طوفان ذات از درونم آغاز شد و گردباری از اذکار و اسماء الهی بصورت امواجی موسیقیائی جانم را به سماعی عرفانی کشاند. فردای آنشب خود را بر سواحل قدر اندیشه یافتم و مواجه با مرواریدهای اسمائی شدم که برخی از آنان را به بند کشیدم و تسبیح هائی ساختم تا یادگاری باشد از آنشب که براستی برتر بود از کل عمرم . و نیز زکوة آنشب. آن مرواریدها بسیار بیشتر از این تعدادی بودند که در این دفتر می یابید که بر مبنای علم تأویل و به ترتیب موسیقیائی الفباء گرد آمده اند. و اما شب قبل از آن واقعه که براستی شب نزول روح بهمراه ملائک بود رویائی دیدم که بر اساس آن نام این دفتر را «الممنوع» نهادم که نامی از عالم غیب بود که بر کتابی اسرار آمیز یافتم. بی تردید اکثر این اسماء الهی در فرهنگ قرآنی و شیعی ما و نیز در سائر مذاهب الهی سابقه ای ندارد. همانطور که علی (ع) در دعای جوشن کبیر برای نخستین بار حدود هزار نام و صفات الهی را بر عرصه خداشناسی ما وارد کردند که بسیاری از آنها هنوز هم در نزد اهل کلام نامفهوم و چه بسا کفر آمیز است. تعداد این اذکار حدود هفت هزار است که فقط برخی از آنها را در این دفتر می یابید. درک معنای این اسماء البته فقط در ظرف اندیشه منطقی و علم کلام نمی گنجد و بلکه در جریان ذکر قلبی و استغراق روحانی قابل دریافت می باشد. که اسماء موجود در آخرین فصل این دفتر تماماً اینگونه اند. بلحاظ علم کلام می توان این دفتر را زمینه بکری در تأویل و علم هرمنوتیک اسلامی تلقی نمود و سیاه مشقی از امّ الکتاب دانست که امام محمد باقر (ع) سلطان کشف این علم می باشد . راز ذاتی این اسماء در گوهر الفاظ مجرد و الفباء نهفته است. و اما درباره اعراب، اهل ذکر دانند و بس. بنده جنبه زبان شناسانه و هرمنوتیک این علم را بعدها در کتابی بنام «سرّ واژه» مورد تحقیق و تحلیل قرار داده ام که در سایت مؤسسه عرفان درمانی قابل دریافت و مطالعه می باشد . و نیز مجموعه آثارم از سال 1372 به بعد، چیزی جز انبساط و انشراح و تفسیر و تأویل و تعیّن این دفتر نبوده است. در انتشار این دفتر همچون برخی دگر از آثارم تردید داشتم ولی نهایتاً انتشارش را ترجیح دادم و همه  اتهامات حاصل از آنرا هم پیشاپیش استقبال نمودم زیرا کار ما در تمام عمر چیزی جز عیاری معرفت و محبت نبوده است و بقول حافظ : گر شراب خوری جرعه ای فشان بر خاک! و شراب خاک آلوده البته زلال و گوارا نمی آید الا برای تشنگان.