جنگ بی پایان آدم و حوا ( رابطه جنسی ) خودشناسی جنسی مقاله 11
در داستان آدم و حوا در قرآن میخوانیم که ابلیس موجب القای شهوت جنسی در حوا شد و حوا ھم
آن را به آدم منتقل کرد و این امر موجب عداوت آن دو گشت و این عداوت موجب خروج آن دو از بهشت شد :
ازبهشت من خارج شوید که دشمن یکدیگرید ! در این باب در مقالۀ « فلسفۀ لباس » مفصل تر بحث کرده ایم .
این جنگ در رابطۀ ھر زن و شوھری حضور دارد و علت ھمۀ مشکلات زناشویی است .
به زبان ساده عداوت بین زن و شوھر از منت و معامله ای است که در رابطه جنسی رخ می دھد .
زن می گوید : چون تو نیازمندی پس بایستی نازم را بکشی و ھمه امیال مرا در زندگی ارضاء نمایی تا با تو تمکین جنسی کنم .
ولی مرد می گوید : اگر من به لحاظ پایین تنه ام به تو محتاجم تو نیز محتاجی ھر چند که آن را کتمان میکنی .
و علاوه بر این تو احتیاج دیگری ھم به من داری و آن نیاز به معیشت است .
مگر تو از بابت این نیازھایت منت مرا می کشی و من برایت ناز می کنم
که قرار باشد من ھم برای نیازم منت بکشم و تو ناز کنی .
این است بگو مگوی پنهان و آشکار زناشویی که در تمام عمر استمرار دارد و بتدریج پیچیده تر و مزمن
شده و اصلش به نسیان رفته و تبدیل به ده ها بهانه می گرد د و خانه را تبدیل به دوزخ می کند .
حقیقت امر این است که کل این جنگ بی پایان برخاسته از عشق مرد به زن است که در زن چنین
ناز وتوقعی ناحق پدید می آورد و این وضع آنقدر ادامه می یابد تا این محبت نابود شده و بر جای
آن در دل مرد نفرت و در دل زن کینه پدید می آید و انتقام آغاز می شود .
فقط زن مؤمن است که حق محبت را می شناسد و از آن حربه ای
بر علیه شوھر نمی سازد و مرد مؤمن است که حاضر نیست فقط برای
نیاز جنسی اش پا بر حقوق و حدود الهی بگذارد.
مردی که بخاطر امرار معیشت بر زنش منت نگذارد و زنی که بخاطر تمکین جنسی بر مردش منت نگذارد
و از عشق حربه نسازد این جنگ را پایان داده و لایق رجعت به بهشت است .
✓ برگرفته از کتاب دائرةالمعارف عرفانی _ جلد اول _ فصل اول _ فلسفه آدم و حوا
« اثر استاد علی اکبر خانجانی »