دانلود کنید: کتاب دیالکتیکِ دیالکتیک “مذهب رندان”
(علم العلم- عقل محض- علم آفرینش- علم عشق- علم تسبیح- علم
خلافت- علم تقوا- علم فرقان- علم تضاد- علم عروج- علم عصمت-
دیالکتیک شناسی- علم امامت- علم بداعت- علم صدق- عبادت صدیقین-
علم تأویل- علم الدرجات- بی تاشناسی- علم خودشناسی- علم اخلاق الله-
خرد آخرالزمان- علم وحدت- علم اسرار- علم عدالت- علم آزادی- علم
توحید- علم شیطان شناسی- شناخت شناسی- عرش معرفت- لبّ لباب)
Dialecticology اثر استاد علی اکبر خانجانی
٢۴۶۴- محمد(ص) در قبال خلق خدا و برای رضای او به کمال ضدیت با ذھن و دنیای خود رسید و مظھر ذھن الھی گردید. علی(ع) در قبال محمد(ص) به ضدیت با دل خود رسید و مظھر جان الھی شد. و فاطمه(ع) در قبال محمد و علی ھر دو، به ضدیت با تمامیت زنانگی خود رسید و مظھر روح و سبّوحیت و قدوسیت گردید چرا که او به عنوان ھمسر علی(ع) ظهور باطن و روح ولی خدا بود ھمانطور که علی(ع) خود مظھر باطن محمد بود! پس فاطمه، باطن باطن محمد است که ظاھر
شده است و لذا رسول خدا او را ام خود خوانده است. و بدینگونه فاطمه محل تلاقی و وحدت محمد(ص) و علی(ع) شده است و مھد امامت! و لذا حسن(ع) و حسین(ع) ظھور برتری از محمد و علی ھستند از روح فاطمی! یعنی حسن و حسین، ضد خودترین خود در تاریخ بشرند. یعنی ضد خود محمدی و ضد خود علوی در حسنین به اوج ظھور رسیده است. این اوج را جز اھل عرفان نفس در جریان جھاد اکبر درنمی یابند.