۲۴۵- علی ع در خطبه بیان می فرماید که «خداوند بمن اسم اعظمش را بخشیده که بواسطه آن می توانم به آنی از این سوی جهان به آن سوی آن بروم و زمین و آسمانها را طی کنم و هر تغییر و تبديلی در جهان به انجام رسانم و به اراده او هر ناممكنی را ممکن نمایم.» تحت تأثیر جاهلانه و کافرانه از این معناست که بخش عمده ای از پیروان فرقه های درويشی و به اصطلاح عرفان علوی دربدر از طریق فوت و فن ها و چله نشينی ها و علم جفر و ابجد و کیمیا می خواهند به اسم اعظم برسند تا بتوانند بر جهان و جهانیان سلطنت کنند و همه گنج های عالم را به تصرف خود آورند. این وجهی از ولایت علی و خطبه های علی است که کافران را گمراه نموده و به خسران عظيمی می رساند همانطور که قرآن هم کافران را گمراه می سازد و مومنان را هدایت می کند. اين سوداگران اسم اعظم جمله به مالیخولیا و جنون دچار شده و هلاک می گردند. اين بدان معناست که در قبال علی و ولایت علی و سخنان و معارف آن حضرت هیچکس بی نصیب نمی ماند و هر كسی در آنچه که هست بسرعت به غایت می رسد. يكی به خدا می رسد و يكی هم به شیطان. يكی خلیفه خدا می شود و يكی هم خلیفه شیطان. يكی ولی الله می شود و يكی ولی شیطان. «هر که هلاك شد بواسطه من است و هر که نجات یافت هم بواسطه من است.» خطبه بیان-
