۱۴۵- «ای سلمان من می توانم در هر كسی که بخواهم درآیم پس هر که آنها را ببیند مرا دیده است… ما نور خدانیم.» خطبه نورانیه- آنها همان مهدی ها و علیین دوران غیبت امام زمان هستند. «غایب ما غایب نیست.» همان خطبه.
۱۴۶- «رسول خدا در قرآن کریم همان رئوف و رحیم است و ما علی العظیم هستیم.» همان خطبه. همانطور که علی الکبیر و علی الحکیم و علی الحلیم و علی العلیم و…قابل توجه است که اینجانب سالها پیش از دسترسی به این خطبه ها نایاب بواسطه نور علم و معرفت علی در قرآن کریم به اين حقیقت دست یافتم که اساس همه حقایق در سوره توحید حاصل آمده بود که: قل هو الله! بگو که خدا اوست نه من! به همین دلیل علی هم نمی گوید که خدایم بلکه می گوید: اوست خدا! در این نکته بغایت ظریف و دقیق هر چه تأمل نمائی کم است.
۱۴۷- و بدان که كسانی که علی را خدا می دانند انکارشان بمرائب شدیدتر از كسانی است که علی را اصلاً منکرند در ولایت حقش! زیرا كسي که علی را خدا می داند از او در دینش اطاعت نمی کند و به بولهوسی خود می رود. پیروان علی اللهی بهترین حجت بر حقانیت اين ادعایند و بسياري از فرقه های درويشی که آنها هم بر این باورند. و عموماً مظهر اشد تباهی می باشند زیرا از دين خدا خارج شده اند.
۱۴۸- به همین دلیل قاتلان ائمه ع همواره پیروان منافق بوده اند و نه منکران کافر. و می دانیم که بنی عباس اساساً تحت عنوان دفاع از حق علی و انتقام خون حسین به قدرت رسیدند و همه امامان را کشتند در حالیکه به ظاهر حقشان را تصدیق می کردند. در رأس همه اين پیروان منافق که امامان را خود خدا می دانستند که شغلشان فقط شفاعت است ابن ملجم قرار دارد که بیش از ربع قرن مرید علی و رکابدارش بود.
۱۴۹- كسی که علی را خدا می داند نمی تواند به او بخل نورزد و به خدا هم تهمت ستم و تبعیض نزند که چرا فقط علی را بر جای خود نشانده است.
۱۵۰- امام انسانی است که بار خدا را می کشد و نیز بار خلق را توأمان. در قوس صعودش به سوی خدا بتدریج بار خدائی را بدوش می گیرد که همان امانت معروف است که زمین و آسمانها از حملش سر باز زدند و در راه رجعتش از خدا به سوي خلق هم بتدریج بار خلق را برمی دارد و لذا خلیفه خدا، خلیفه مردم هم هست و لذا در قيامت کبرا به نمايندگی از خلق خدا با خدا سخن می کند.
