ایمان و کفر و شرک و نفاق و اخلاص در قرآن
طبق تعریف قرآن کافران کسانی نیستند که اصلاً قائل به وجود خدا نباشند بلکه معتقدند که خدا در جائی بسیار دور (آسمان) قرار دارد و در واقع فعلاً دستش به آنها نمی رسد و کاری نمی تواند کرد و تا قیامت هم بالاخره ستون به ستون فرج است و می گویند که خیلی مهربان است و انشاءا… می بخشد .
اینان در اواخر عمر که به مرگ یعنی (آسمان) نزدیک می شوند چه بسا نماز خوان و خیراتی می شوند تا پیشاپیش حق حسابی برای خدا فرستاده باشند. و اما مشرکان به تعبیر قرآنی دارای خدای ذهنی هستند که همان هوای نفس آنهاست و آنرا می پرستند و در واقع خود را خدا نامیده اند .
که قرآن این نوع پرستش را معصیتی بر خدا و ظلم عظیم نامیده است و اعمال مشرکان را هم جملگی محکوم به ناکامی و رسوائی و بطالت می داند و حتی آنها را نجس می خواند.
و اما منافقان همان کافرانی هستند که تظاهر به دین را به نفع دنیای خود می دانند و لذا در نزد کافران با آنهایند و در نزد مؤمنان جانماز آب می کشند و بین این دو خبرچینی کرده و عداوت می اندازند که این خود بخشی از تجارت آنهاست و خداوند این گروه را پست ترین مردمان نامیده است.
نهایتاً مؤمنانند که خدا را در دل خود می پرستند و باورشان بخدا ذهنی و منطقی و چون و چرائی نیست و براستی در حد توان به احکام دین عمل می کنند و در چشم کافران هم مردمانی آبله و گاه مجنون خوانده می شوند. بنابراین در نزد بشر سه نوع خدا وجود دارد: آسمانی ، ذهنی و قلبی .
اولی خدای کفر است دومی خدای شرک و سومی خدای ایمان می باشد. و اما انگشت شمارانی دگرهستند که موسوم به مخلص می باشند که خداوند آنها را مظهر اراده و فعل خود نامیده است اینان خداوند را در همه وجود خود حاضر و ناظر دارند : در ذهن و دل و وجدان و تن و خون و هوش و حواس و در زمین و آسمان ، درهمه جا و همه حال . و جز خدا نمی یابند و فنای در ذات اویند . اینان اولیاءا… هستند.
دانلود فایل صوتی مقاله ایمان و کفر و شرک و نفاق و اخلاص در قرآن