حشر و نشر فصل دوازدهم کتاب پدیده شناسی هویت انسانی

۱- با کسی نمی نشینی الا اینکه یا برمی خیزی و یا هلاک می شوی .

۲- کسی را لمس نمی کنی الا اینکه یا افزون می شوی و یا تحلیل می روی .

۳- کسی را دوست نمی داری الا اینکه یا با او بخدا می رسی و یا به جهنم .

۴- از کسی جدا نمیشوی الا اینکه در دلت با او خواهی زیست .

۵ چون با بزرگان معاشرت کنی یا بزرگ شوی و یا نابود .

۶- چون با پست فطرتان معاشرت کنی یا پست شوی یا رنجور .

۷_چون با علی واری بنشینی یا سلمان شوی یا عمر عاص .

۸- چون با پاکی بنشینی یا پاک شوی یا فاحشه .

۹_معاشرت با زن یا تو را مرد میکند یا غول بچه .

۱۰- با هر که دست دهی یا بدست می آئی یا زدست می روی .

۱۱- چون رذلی را بستانی تو را خوار کند

۱۲- هر که را یاد کنی یادت کند به همان دم .

۱۳- هر که را دعا کنی دل تنگت شود .

۱۴- چون از عزیزان جدا شوی برای حق ، آنان را بسوی حق رهنمون شوی .

۱۵. چون بخیلان را یاری دهی کینه کنند.

۱۶. چون خدانشناسی را خدمت کنی به تو مظنون شود .

۱۷. کافری را چون معرفت آموزی تو را احمق پندارد از منظر همان معرفت .

۱۸. زن چون خدمتی کند برده خواهد .

۱۹- هر گاه که نیاز کسی را بی مزد و منت بر طرف کردی در انتظار تهمت باش .

۲۰ چون عاشق شدی منت مکش در غیر اینصورت مظنون می شوی و هستی .

۲۱- چون با منافق صداقت پیشه کنی نفاقش رسوا شود .

۲۲ چون با شقی ، محبت کنی شقاوتش آشکار می شود .

۲۳- چون با بخیل ، سخاوت ورزی ، بخلش عیان می گردد .

۲۴- چون با مگار ، ستاری کنی مکرش فوران می کند .