۶۰۵- اینجانب اذعان دارم همانطور که بارها اعتراف نموده ام که آدمی هستم بیسواد از فلسفه و عرفان نظری و ادبیات عرب و صرف و نحو و کلام و فقه و علوم زمانه که اطلاعاتم از این بابت حتی از حد یک محصل دبیرستانی هم کمتر است و جز حمد و سوره هیچ آیه و یا حدیثی را از بر نیستم و تلفظ درست حتی یک لغت عربی را هم نمی دانم. نه فلسفه شرق را خواده ام و نه فلسفه غرب را و نه فسفه اسلامی را و نه حتی یک کتاب عرفانی را جز در حد تورق مطالعه نکردم که و در علوم دینی و معقول و منقول هم نه حوزه دیده ام و نه دانشگاه و نه هیچ استاد و مرادی در بیرون از خود داشته ام. فقط چند سالی در دانشگاههای غربی پرسه ای زده ام از باب تحقیق که اصلاً چه خبر است و براستی دیدم که خبری نیست که نیست. اين را گفتم تا خیال همه کسانی را که در صدد اثبات بیسوادی بنده هستند راحت کرده باشم و بیش از اين عمر گرامی خود را در اين راه هدر نسازند. بنده مفتخرم و از خدای خود همه عمر سپاسگزارم که بمن اجازه نداد که مغز و دل عزیزم را با مقادیری فرمول و نظریات و شعارهای تو خالی و عاریه ای سیاه و تباه سازم. و هرچه دارم از اين نعمت امّیت دارم و از اینکه یک بچه دهاتی چوپان باقی مانده و تا ابد باقی خواهم ماند خدایم را تا ابد شاکرم! و اگر گهگاهی برخی الفاظ و اصطلاحات قلمبه سلمبه را بکار می برم از عادت زشت غربزدگی و روشنفکر بازی ایام نوجوانی ام در غرب است که متأسفانه هنوز از سرم نپریده است و از اين بابت معذرت می خواهم که ساحت مقدس معرفت را با اين الفاظ آلوده می سازم هرچند که امروزه حتی برخی از روحانیت و مراجع ما بسیار بیشتر از بنده به اين مرض مبتلا شده اند.
۶۰۶- ای عزیز! می دانم که در قبال عظمت کبریانی عشق و عرفان احساس حقارت و بلکه نابودی می کنی ولی سعی کن که اين احساس را تبدیل به خشوع و عبودیت سازی تا شیطان لعین آنرا تبدیل به بخل و عداوت با حق نسازد که بد مصیبتی است.
