درد دل یک آدم معمولی

من یک آدم معمولی هستم هرچند که تمام عمرم را جان کندم تا غیر از این باشم تا بیشتر به چشم دیگران بیایم و بیشتر احساس وجود کنم . 

ولی جز زجر کشیدن ، تهمت شنیدن ، مسخره شدن و کینه کردن و استهلاک چیز دیگری عایدم نشد . 

به راستی هم مسخره و احمق بودم . اصلاً منظورم چه بود و به چه مرضی مبتلا بودم . 

حالا که مطرود همه و منزوی گشته ام تلاش می  کنم که واقعاً عادی و معمولی و بلکه زیر معمولی باشم تا بتوانم همطراز دیگران شوم و کسی تحویلم بگیرد و مرا از خود بداند ولی موفق نمی شوم . 

این همه ادامه تفریط همان مرض قدیم است که دست از سرم بر نمی دارد  . 

واقعیت این است که آدمها اینقدر مشغول و گرفتارند که کسی مجالی ندارد که به دیگران نگاهی کند . 

همه به تلویزیون نگاه می کنند . 

خوش به حال آنهایی که توی تلویزیون هستند . 

اگر هم حوصله تماشای تلویزیون نداشته باشند به هرحال تلویزیون روشن و به آنها نگاه می کند . 

دیگر هیچکس به دیگران نگاه نمی کند چون همه کپی همدیگر شده اند از بس که خواسته اند غیر عادی باشند .

دیگر هیچکس معمولی نیست . 

دیگر هیچکس خودش نیست تا لایق دیدن باشد همه تلویزیونی و تأتری هستند ولی غیر حرفه ای و خام  . 

امروزه سخت ترین نقش ها ، نقش آدم معمولی است یعنی یک آدم واقعی . 

از بس که همه خواستند که غیر عادی باشند یادشان رفته که عادی بودن چگونه است . 

همه خودشان را فراموش کرده اند . 

همه ماسک هستند . 

همه تسخیر شده اند . 

دیگر کسی وجود ندارد . 

فقط ماسک ها ، عروسکها ، معماریها ، اتومبیلها ، مبلمانها ، لباسها ، مدلها ، رنگها و عطرها و موبایلها ، کامپیوترها ، اصوات و الفاظ محض وجود دارند . 

فقط کدها و نمادها وجود دارند . 

حتّی نفرت هم وجود ندارد . 

آدمها دیگر بد هم نیستند زیرا اصلاً نیستند . 

فقط چیزهایی می جنبند و می بلعند و اصواتی عجیب تولید می کنند  . چون هیچکس نمی خواست خودش باشد همه غیر معمول و مثل هم و مبدّل به اشباحی سرگردان شده اند . همه تولید یک کارخانه هستند فقط شماره تولیدشان فرق دارد . 

همه از کارگاه جادویی تلویزیون تولید شده اند  . و همه یک نقش را بازی می کنند . 

بستگی دارد که آخرین سریال چه باشد .

دانلود فایل صوتی مقاله درد دل یک آدم معمولی