۶۱۳- امام خلیفه خداست در درجات. « خداوند شما را خلفای خود قرار داده و برخی را بر برخی دیگر برتری داده تا شما را امتحان کند در هر آنچه که جانشین خودش ساخته است… پس بهتر است که از آن انفاق کنید…»
این همان «ماسوی ا» امام – خداست که در واقعه استوی ا بر عرش معلوم گردید.
این یکی بودن امام و خدا کل راز توحید و آخرالزمان است و کل راز رابطه الّله و هو در قرآن است که: بدانید که الّله همان «هو» است: اين ترجیع بند قرآنی قلب عشق الهی در کتاب اوست.
ولی خلیفه خدا در هر درجه ای که جانشین اوست از همه قوا و نصاتی که از جانب خدا در اختیار دارد برای شفاعت و کرامت و هدایت خلق بهره می گیرد و به حکم خدا بهتر است که از برای خودش وانهد و انفاق کند همانطور که ذکرش رفت. یعنی خود امام همواره خودش را در استضعاف و فقر و بلایا نگاه می دارد
و بلکه همانطور که در ادعیه ائمه ع می خوانیم طلب بلایای برتری هم می کند و برای رفع این بلایا بندرت از نعصات و کراماتی که در نزد خود دارد برای خودش بهره می گیرد و بلکه بلا را استقبال هم می کند همانطور که علی ع و حسین ع به اراده و آگاهی به قتلگاه خود رفتند.