راز نسیان بشری مقاله 17 خودشناسی طبی
« چرا بوجود آمده ام ، برای چه زندگی می کنم و به کجا می روم ….؟ » این صورت مسئله كل حيات و هستی انسان است و بمیزانی که صورت این مسئله به فراموشی می رود و آدمی به ورطه نسيان و غفلت ها و تاریکی می افتد و همه مسائل دیگر زندگیش بی معنا می گردد و این همان معنای گمشدگی می باشد .
همه امراض ویژه ای که تحت عنوان اختلال حواس و حافظه تا سر حد جنون در بشر عارض می گردد معلول این نسيان عظیم است . این همان خود – فراموشی می باشد . که وجود را عرصه تسخير اجنه و شیاطین می کند و رنجور می سازد .
آدمی ممکن است هرگز به هیچ پاسخی ذهنی یا عینی یا متافیزیکی درباره این مسئله وجودی نرسد ولی به یاد داشتن آن موجب پیشگیری از همه امراض روانی و هویتی و عاطفی و مادی و معنوی می گردد و زیستن سیمائی زلال و ساده می یابد و آدمی در پیچ و خم مسائل جزئی زندگی گم و گور و دیوانه نمی شود. این سئوال تنها مسئله ای است که روح انسان را هوشیار و حاضر می دارد و آدمی را مقیم در خویشتن نگه داشته و از بیگانه شدن در امور جزئی مصون می کند .
آدمی بمیزانی که این ام المسائل وجود خود را همواره به یاد دارد بتدریج نگاهش به عرصه امور ماوراء طبیعی باز می شود و از درونش کسی با وی سخن می گوید و بودن برای بودن را برایش تبدیل به امری مقدس می سازد. این سئوال اساسی همه معنویت و قداست وجود است . مذهب و عرفان محصول طبیعی این سئوال است .
دانلود فایل صوتی مقاله 17 خودشناسی طبی-فلسفه بهداشت و درمان -کتاب دائرةالمعارف عرفانی جلد اول