شفاعت و كرامت

ذکر‌ (روش شناسی قرآن در خلق جدید انسان) اثر استاد علی اکبر خانجانی

۱۴۵- افكار، گفتار، رفتار و حالات و اعمال انسان اهل ذكر جمله نوری است زيرا برخاسته از اسماء الهی است به درجات تجلی. و اينست كه همه ظهور و بروزات چنين انسانی بر ديگران آثاری منقلب كننده و خلاق دارد و اين همان كرامات است. زيرا انسان ذاكر محل تجلی خدا و مجرای تحقق «ذوالجلال و الاكرام» است. يعنی هرجا كه جلال الهی آشكار شود سراسر شفاعت و كرامت است و رحمت. و بدان كه خداوند انسان را به همين قصد آفريده است تا آشكار شود همانطور كه خداوند از غير خودش آشكار می شود كه انسان ذاكر است خود انسان ذاكر هم در ديگران آشكار می شود به صورت كرامات و اين معنای ذوالجلال و الاكرام است. كه كمال چنين واقعه ای در ظهور جهانی امام است كه ظالمان و اشقياء توبه ناپذير را به دست خودشان هلاك می سازد و شرشان را از سر خودشان كم می كند كه اين نيز كرامت بزرگيست و برای ضعفا و درماندگان و اقليت مؤمنين هم رحمت و سعادت و هدايت است كه حيات و تمدنی ذاكرانه برپا می سازد كه ما آن را ظهور جنات نعيم خوانده ايم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*
*