۵۵۶- در حقیقت ایثارگریهای انسانهای کافر، تقلیدی وارونه از اخلاق الله است و عین مکر با خداست که مکر خدا را بهمراه دارد که مکری بخودآورنده و خیر است. مکر مکنید که خدا هم مکر می کند و مکر او برتر و بهتر از مکر شماست! قرآن-
۵۵۷- مکر با خدا در هیچ امری محسوس تر از عشق نمائی و ایثارنمائی های بشر نیست. زیرا عشق گوهره خلقت و عالم وجود است و لذا مکر با عشق و ایثار خدا اساسی ترین مکرها و کفرهای بشر است که به اشد رسوائی و خسران و عداوت می انجامد و فرد دعوی عشق خود را انکار می کند و عداوتش را آشکار می سازد.
۵۵۸- در قرآن کریم بارها خداوند می فرماید که با مکاران مکر می کند و مکرشان را خنثی نموده و بسوی خودشان برمی گرداند. و می دانیم که مکر تحت عنوان عشق و ایثار، رایج ترین و جهانی ترین مکر بشر در همه روابط اجتماعی می باشد از اعماق خانواده ها تا رأس حکومتها! و لطیف ترین و نافذترین مکرهاست و پیچیده ترین آن که به یاری شیطان انجام می شود و نهایتا به تسخیر انسان مکار بواسطه شیطان منجر می گردد چرا که فرد مکار بواسطه دعوی و نمایشات عاشقانه و ایثارگرانه سعی در تسخیر وجود دیگران دارد. و اینست مکر خدا با مکارانی که می خواهند بندگان خدا را بنده خود سازند و خودشان بنده شیطان و بازیچه او می شوند و رسوا می گردند: شیطان به امر خدا بسوی هر متکبر گناهکاری می رود تا رسوایش کند! قرآن-
۵۵۹- اراده به پرستیده شدن منشاً واژگونسازی و واژگون شدن انسان است چرا که پرستش خدا قلمرو وجودیابی از خداست پس آنکه بجای پرستش می خواهد پرستیده شود ضدوجود می شود یعنی واژگون و قحطی زده و مخرب و ویرانگر و ضدبشر! «نیافریدم انس و جن را الّا اينکه مرا بپرستند.» قرآن-
