۱۷۷- بدان که شهادت غایت و کمال و هدف صلوة است همانطور که خدا بر رسول و امامش صلوة مي کند و مؤمنان هم باید بر رسول یا امام صلوة کنند (قرآن)- و کمال صلوة، شهود و لقاءالله است يعنی شهادت. و شفاعت نیز محصول همین واقعه است که حاصل صلوة امام بر مؤمنان است.
۱۷۸- بدان که انسان به کمال رسیده يعنی به امام رسیده و از علیین شده بايستی در همه انبیاء و اولیاء معصوم شهید شده باشد و بسياری از اين شهادتها بصورت مصانب واقع می شود و یا بواسطه مصيبتی محقق می گردد زیرا مصائب و بلايای الهی بر مؤمنان موجب تزکیه و تطهیر نفس از دنیا و منیت است و نفس را متوجه ذات احدی حق در خویشتن می کند و از درك اسفل به عرش اعلائی حق تعالی مي رساند. و اين از مصادیق ياری کردن خداست در دینش تا خدا هم مؤمن را ياری دهد برای شهود و وجودش.
۱۷۹- «خداوند روحی از خودش را به هر يك از بندگانش که بخواهد القاء می کند تا دیدار الهی را هشدار دهند.» قرآن- علی ع در خطبه اش می فرماید که اين بندگانی که روحی از خدا را دریافت می کنند خود امامان معصومند. ولی بدان که شیعیان مخلص هم روحی از اين امامان را دریافت می کنند همانطور که اینجانب روحی از علی ع و حسین ع و امام باقر ع که شرحش در سائر آثارم به تفصیل آمده است و همچنین نوری از محمد مصطفی را یافتم که موجب لقائی از تجلّیات حق گردید.
