۱۵۲- برخی فرزانگان معاصر غرب همچون تيليخ و بوبر بر اين باورند كه اگر آدمی بتواند به لحاظ روانی مقيم در اكنونيت وجود شود رستگار است ولی چنين امری مطلقاً محال و عين نابودی است. و ذكر اين محال را ممكن می كند. ذكر از جنبه زمان شناسی واقعه فوق زمانی و در اكنونيت محض است و مترادف معنای Eternal Now مي باشد كه تيليخ به كار می برد كه به لحاظ لغوی به مفهوم «اكنون جاويد» است. و بدان كه اكنون جاويد جز خدا نيست و هر كه با اوست. «و هر كجا كه باشيد او با شماست» سوره مجادله- و اين معنای وجودی انسان ذاكر است و هر كجا كه خدا باشد آنجا در ورای زمين و زمان است هر چند كه در زمين و زمان است.
