۵۶۰- در جریان هر عشق جنسی و ازدواجی٬ واقعه ای ویران کننده تر از مراسم خواستگاری و عقد و عروسی نیست که کارخانه مبادلات شقاوت نژادپرستانه طرفین است که عشق طرفین را نابود کرده و مبدل به فسق ساخته و آن دو را همچون دو جن و شیطان به حجله وصال می فرستند و لذا در اين حجله است که عشق به فسق و محبت به عداوت بدل می شود. و اين دو بجای ورود به بهشت آدم و حوانی٬ مستقیماً بر جهنم داخل می شوند بهمراه دریانی از سوءظن ٬تهمت و حقارت و عداوت-
۵۶۱- این مراسم و سنن خواستگاری و عقد و عروسی قربانگاه عشق زناشونی است در اکثر قریب به اتفاق موارد. و عروس و داماد در اين مراسم گام به گام جان می کنند و دلشان به گل و لجن و مفاسد و بخل ها و عداوتها و شقاوتهای نژادپرستانه دو طایفه آلوده گشته و خفه می شود. خوشا بحال آنانکه اين فتنه و فساد و شقاوت را دور می زنند و بی آلایش و تبلیغات دنیاپرستانه و نمایشات فاسقانه به خانه بخت می روند.
۵۶۲- آنچه که عشق را فسق می کند گریز از تنهانی و تفرید است زیرا عشق است که دل را از غیر پاک و منزه می کند. و جز به قدرت معرفت نفس (قلم) نتوان با اين تنهای احد همنشین شد زیرا تنهانی حضور خدا در دل است.
