۱۰۹۷- برای این بنده تألیف کتاب “خداشناسی امامیه” همین چند ماه پیش و متعاقب آن تألیف کتاب حاضر، مصادف بوده با الحاق من به خویشتن، پس از حدود پنجاه سال پیش که از خود خروج کردم بالاخره به خانه وجود بازگشتم و این سرآغاز الحاقم بخویش است. و حدود سال 1374 در زادگاهم دازگاره که با واقعه نزول روح همراه بود مصادف بود با وادی سوم من که واقعه الحاق من به حق بود و جهاد فی الله! که حدود سه سال در آن قلمرو در رضوان الهی زیستم و از سال 1377 سیر نزولم بسوی خلق آغاز شد تا حدود سه سال پیش با واقعه دستگیری و زندانی و مرگ خونین دگر باره ام که سرآغاز خروجم از خلق و رجعتم به خویشتن یعنی وادی هفتم بوده است. برای این بنده سیر نزولم حدود 19 سال بطول انجامیده است. یعنی از سال 1374 تا اینک به سال 1393- زیرا از همان لحظه که به او رسیدم امر به بازگشت می نمود ولی من نمی خواستم او را ترک کنم ولی می فرمود که: “خیلی کار داریم هرچه سریعتر باید بازگردی و برای دیدار بیشتر بعدها فرصت کافی خواهی داشت!…” ولی من میلی به ترکش نداشتم تا با پس گردنی مرا راهی خلقش کرد با حوادثی که در دازگاره برایم پیش آورد و مرا از آنجا بیرون کرد به سمت دوزخ آخرالزمان خلقش! و بیماریهایم آغاز شد که تماماً بیماری غربت و فراقش بود و بس. و زخمها و خیانتهای نزدیکان و ناکسان!
