روانشناسی استخاره (خودشناسی شرعی) مقاله 11
استخاره یک بازی روانی با نیت و احساسات ناخود آگاه خویش است.
آدمی هر چه که ته دلش بخواهد در استخاره هم همان تصدیق می شود .
استخاره در همه مذاهب جهان به صور گوناگون وجود داشته است که تفال هم نوعی مدرن از استخاره می باشد و کلا از خرافه هائی است که به دین نسبت میدهند .
در استخاره، فردی که بین دو یا چند انتخاب سرگردان است می تواند به نیت اصلی و قلبی خودش و میل ناخود آگاه خود آگاه شود به همين دليل چه بسا فرد آنقدر استخاره و تفأل می کند تا همان که ته دلش را راضی میکند تصدیق شود .
و اما در استخاره یک مکر و خود فریبی بغایت رندانه و مشركانه نیز می تواند حضور داشته باشد و آن اینکه آدمی تقصیر انتخاب خودش را به گردن خدا می اندازد و این معصیتی عظیم و نابخشودنی است و شرکی واضح و عمدی می باشد .
این همان شریک کردن خدا در میل قلبی خویشتن است .
بقول معروف امر خیر هرگز حاجت به استخاره ندارد آنچه که معمولا به استخاره کشیده می شود دارای ماهیتی مشركانه است. استخاره نوعی قمار بازی است و عمومأ عواقبی وخیم دارد .
عقل و احکام دینی هر مؤمنی را از استخاره بی نیاز می کند و بجای استخاره بهتر است با عقلاء و علما مشورت کند و با توکل بخدا بر تردید و ترس فائق آید .