« صمد بهرنگی »اسطوره یک معلّم عاشق
عشق به مردم در جهت اعتلای فکر و فرهنگ و مخصوصاً عشق به کودکان در این راستا، از جمله صفات بنیادین پیامبران خداست . از این منظر است که معلم بودن یک رسالت پیامبرانه است و هر که این ذات را احیا نکند و معلم باشد در واقع یک معلم ضد معلم است مثل یک پیامبر کذاب یعنی یک دجال.
و صمد بهرنگی از این دیدگاه در جهان مدرن و در کشور ما یک اسوه بی نظیر است که هیچ سودا و ادعایی هم نداشت . همه انقلابیون معاصر میدانند که زندگی و آثار صمد بهرنگی در احیای و اعتلای فرهنگ انقلابی و خود شناسی فرهنگی چه نقشی ایفا نموده است. بندرت جوانان انقلابی نسل انقلاب از آثار بهرنگی بیگانه بودند . « ماهی سیاه کوچولو» به تنهایی یک بیانیه خود آگاهی انقلابی است. انقلابیون تربیتی در کشور ما بسیار اندکند و نسلشان در حال انقراض می باشد و او از بانیان این نسل مدرن است
او یک روستایی فقیر آذری بود که حقوق ناچیز معلمی خود را تماماً خرج کتاب و دفتر و مداد و کفش و کیف و نان و پنیر بچه های روستا میکرد تا به مدرسه بیایند و درس بخوانند. خود او که حتی دیپلم هم نداشت مسئله گوی صد مدرس بود .
خود – آموختهای عاشق و فقیری که از نان شبش میزد و یک نسل را بیدار کرد و خود به خواب رفت . چقدر جای صمد بهرنگی در نظام آموزشی و پرورشی ما خالی است .