دعوی های به اصطلاح عرفانی یا بشردوستانه

حق و باطل
حق و باطل

(دعوی های به اصطلاح عرفانی یا بشردوستانه) 

۱١٩ــ برخی ھم ھستند که تحت عنوان دعویهای به اصطلاح عرفانی یا بشردوستانه و یا به عنوان مسیحی و بهائی و امثالهم میگویند: “ھمه خوبند و ھیچکس بد نیست و ما ھمه را دوست می داریم و…”.

آنها که با وقاحت تمام چنین سخنانی را بر زبان می آورند اگر کمترین اعتقاد ذھنی و حب قلبی داشتند جسارت چنین ادعاھائی را نمی داشتند. واینها در عمل و روابط اجتماعی و اندیشه ھای پنهانی و دسیسه ھای خود، بغایت نژاد پرست و مسلک پرست و متکبر و ستمگرند. امروزه ھیچ کس به اندازۀ صهیونیست ھا شعار برابری و انترناسیونالیزم و برادری و دوستی نمی دھندو حتی زبان واحد جهانی (اسپرانتو) را ترویج می کنند و ھیچکس به اندازۀ جهانخواران آمریکائی که خود را برترین نژاد و تمدن می دانند و برای بلعیدن جهان دست بهر قتل عام و تبهکاری می زنند، دم از آزادی و برابری و حقوق بشر نمی زنند.

آنکه انسانها را ذاتاً یگانه میداند ھرگز شعار برابری نمی دھد و میلی به ھمسان سازی آدمها ندارد.

آنکه می گوید “ھمه باید برابر باشند” معلوم است که برابری و یگانگی نمی بیند و اصلاً به آن اعتقادی و میلی ندارد و بلکه یک حقه باز است که در رسوائی کامل قرار گرفته و باز ھم از رو نمیرود و شعار می دھد .

ھر که می گوید “باید” حقه باز است.

ھمین حقه بازھای عرفان پناه منکر انبیاء الهی و مردان حق ھستند و منظورشان اینست که

ھمۀ رذل ھا و تبهکاران فقط خوب ھستند درست مثل خودشان .

کتاب حق و باطل
استاد علی اکبر خانجانی


https://t.me/khanjanyaliakbar

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*
*