۱۰۹- و اما يك سؤال بسيار مهم و اساسی! آيا مگر قرآن كريم و احاديث و ادعيه ائمه اطهار ع حامل روح و نور ذكر نيستند كه با خواندنشان بسيار به ندرت هيچ انقلاب معنوی در انسان رخ می نمايد؟ و همچنين اينهمه متون عرفانی ناب در ادبيات عرفانی و شيعی كه بيش از هر زمانی مطالعه می شوند و هيچ اتفاقی در جان آدمی رخ نمی دهد؟ در اينجا يك بار ديگر به اهميت امام حی پی می بريم كه بدون آن تقوايی جز نفاق نيست و عبادتی جز تجارت و عرفانی جز شعارهای تو خالی. امام حی و اوليای زنده او بر زمين مهد جوشش و بارش روح قرآنی و نور علوی بر جان مردمان هستند كه كل بشريت را در بر می گيرند. زيرا رحمت محمدی طبق كلام خدا عالم گير است و بواسطه همين روح امام است كه قرآن و احاديث و ادعيه حقيقتاً درك شده و موجب هدايت هستند. به ياد می آورم پس از وقايع نزول روح به ناگاه به مطالعه دعای جوشن كبير پرداختم كه از اول تا به آخر اين دعا كه حامل هزار نام خداست براستی هزار بار مردم و به نوعی برتر زنده شدم حال آنكه قبلاً اين دعا را خوانده بودم و هيچ نيافته بودم. در حاليكه نخستين و بزرگترين كشف من بلافاصله پس از نخستين مرحله از نزول روح و ذكر همين قرآن عربی و سخنان امام علي ع بود كه اين مكاشفه تا به امروز ادامه دارد و پايانی هم ندارد و لذا مجموعه آثارم چيزی جز تأويل و تعين قرآن نيست. و جالب تر اينكه بسياری از خوانندگان آثارم نيز برای نخستين بار با قرآن مأنوس و محشور می شدند كه همين امر خود حجتی بر حقانيت اين آثار است.
