امر به منکر و نهی از معروف !
چگونه امر به معروف و نهی از منکر تبدیل به امر به منکر و نهی از معروف می شود ؟
می دانیم که امر به معروف و نهی از منکر بزرگترین میوۀ دین است و لذا این میوه برای نخستین بار بصورت رسالت انبیای الهی در تاریخ آشکار شد و کلّ تاریخ تمدن و فضیلت و معرفت بشری محصول این امر است .
این از آن فروعی در دین است که اصل تاریخی و اجتماعی دین می باشد و دین خدا جز بدینوسیله زنده نبوده است نه فقط برای مردمان که بیش و پیش از آن برای خود مؤمنان .
زیرا مؤمن بدین طریق مستمراً جامعه را آئینه و شاهد بر اعمال خود می گیرد و برای خود یک توفیق اجباری برای تقوا پدید می آورد .
پس رسیدن به مقام امر به معروف و نهی از منکر مقامی از جنس رسالت پیامبران خداست که بی مزد و منّت ، وجدان بشریت را بیدار نمودند و بلکه منّت هم می کشیدند و نیز محنت های فراوان و بلکه از کلّ دنیای خود در این امر می گذشتند و گاه از جان خود .
پس وای بر آن امر و نهی که مبدّل به شغل و امرار معیشت شده باشد زیرا در اینصورت فرد امر و نهی کننده از وفور منکرات است که برخوردار است و شغلش رونق می یابد و لذا باطناً خواهان تقوای در جامعه نخواهد بود .
لذا این نوع امر و نهی در هر لباسی وعنوانی چه در خیابان یا اداره و یا منبر و مدرسه اساس امر به منکر و نهی از معروف است و این دجّالیت رسالت انبیای الهی می باشد و منبع تاریخی و اجتماعی مذهب ضدّ مذهب است یعنی نفاق اجتماعی .
پس وای بر کسانی که از بابت اشاعۀ دین و تقوا و معرفت ارتزاق می کنند.