۱۶۷- نزول روح ذكر چون به غايت رسد به نزول «هو» می رسد چرا كه روح حامل صفات اسمای الهي است كه به افعال حق منتهی می گردد ولی حامل ذات وحدانی و غيبی خداوند نيست. و «هو» نزول ذات حق است كه در غايت نزول روح و اذكار نازل شد عين صورت و شكل هو بود كه مرا از همه آن صفات منزه ساخت و منزلگاه ذات هو نمود. درباره صورت هوئی ذات حق كه چون عقابی بشكل هو بود شهامت سخن گفتن نداشتم چون حجتی غير خود به آن نداشتم تا اينكه همين روزها عين همين بيان را از فتوحات ابن عربی ديدم كه «چون هو نازل شود عين صورت لفظ هو است». در حيرت ماندم كه اين مرد بزرگ اينهمه علم لدنی را جز از راه علم محمدی نمی توانست حاصل نمايد. و اينك اقرار می كنم كه خداوند اين ابرمرد عرصه علم و حكمت و عرفان را تنها شاهد بر حقانيت مشاهدات و مكاشفات و آ‌ثارم قرار داده است كه يكايك ادعاهای معنوی مرا هشتصد سال پيش تصديق فرموده است. «خداوند شما را برگزيده است و شاهد بر شماست و شما هم شاهد بر مؤمنان هستيد» قرآن-
