ذکر (روش شناسی قرآن در خلق جدید انسان) اثر استاد علی اکبر خانجانی
۱۳۵- هيچ كس و هيچ شيئی در كائنات نيست كه انسان اهل ذكر را نشناسد و اينست كه زمين و آسمانها و هر آنچه بين آنهاست مُسخّر وجود انسان ذاكر است كه كاملترينش امام مبين است كه قطب عالم امكان است زيرا كسی كه خدا را در خويشتن به ياد آورد و بشناسد همه او را می شناسند و تشخيص می دهند زيرا خدا نور و ذات موجودات است و انسان ذاكر كانون و منور به اين نور است پس بدان كه عرفان و همه مقامات معنوی و همه درجات علم و حكمت از ذكر است. انسان بی ذكر انسان بی وجود است.
۱۳۶- اگر می خواهی براستی بدانی كه آيا اهل ذكر هستی يا نه و به چه ميزانی هستی يا نيستی كافيست كه ببينی وقتی نامی از خداوند را بواسطه هر يك از اسمايش بر زبان می آوری در دلت چه خبر می شود. آيا اصلاً خبر و اثر و جنبشی بر پا می شود يا نه كه كمالش همانی است كه مولوی گفته كه چون نامش را برند جان می سپارند و اين افسانه نيست. باور كن تا چاره ای به حال خويش كني.
