فلاسفه اسلامی

کتاب حدیث وجود “مبانی حکمت قرآنی” (حکمت واقعه- حکمت خلّاق- حکمت صدیقین- حکمت ارحم الراحمینی) اثر استاد علی اکبر خانجانی

 

۹۱۶- اگر فلاسفه اسلامی این کلام مکرر خدا در کتابش را باور دارند که “ظنّ هرگز به حق نمیرساند” پس باید بخود پاسخ دهند که آیا فلسفه و خدا و معارف فلسفی در دین جز ظن چیز دیگری هستند؟ پس فلسفه و خدای فلسفی نه تنها هیچ کمکی به ایمان نمی کند که ایمان به خدا را چون موریانه ای می جود و تبدیل به ایده خدا می کند. ایده ای که با هر نسیم علّیتی می لرزد و فرد بایستی شبانه روز نگران باطل شدن ایده خدا در ذهن خود باشد. همه کسانی که ایمان دینی خود را اینگونه پرورش داده اند با مطالعه یک اثر ماتریالیستی یا نیهیلیستی و اگزیستانسیالیستی غرب، به آنی کافرند همانطور که شاهد چنین واقعه ای در یکی دو قرن اخیر در جهان اسلام بوده ایم. کسانی که با مطالعه یک مقاله درباره آرای نیچه و مارکس و فروید و هایدگر کافر شده اند در جامعه اسلامی فراوان هستند که اکثرشان فارغ التحصیلان علوم انسانی و علوم دینی و حوزوی هستند. اینست که مثلاً امروزه شاهد طلبه ها و بلکه مجتهدینی هستیم که در شریعت مسلمانند و در طریقت هندو هستند و در حقیقت هم پیرو نیچه و هایدگر و پوپر و امثالهم. بی تردید چنین شریعتی بسرعت به تسخیر شیطان درمی آید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*
*