۸۹۸- کسی که ارسطو را معلّم اوّل و استاد بانی حکمت می داند و افلاطون را قدیس و ربّانی می خواند چگونه می تواند فلسفه خود را با قرآن و مکتب اهل بیت عصمت موافقت دهد؟ گوئی نمی داند که این قدیس ربّانی در کتاب مدینه فاضله اش یعنی “جمهوری”، انسان کامل (فیلسوف) را مجاز به هر فسق و فجوری می داند و مردمان را بر حسب جنسیت و نژاد و مشاغل و اشرافیت طبقاتی، درجه بندی معنوی کرده است. سخن از ملاصدرا است که آیات الهی و کلام نورانی اهل بیت عصمت را لابلای اوهام و هذیانهای ارسطو و افلاطون جای می دهد و اینگونه جسورانه باطل را لباس حق می پوشاند و حق را به پابوسی باطل می کشاند و فلسفه خود را حکمت متعالی می نامد. و همه تلاشش اینست که خداوند را یک فیلسوف قلمداد کند و انبیاء و اولیای الهی را هم محصلین فلسفه اش!
