هدف از آفرینش جهان

ذکر‌ (روش شناسی قرآن در خلق جدید انسان) اثر استاد علی اکبر خانجانی

۱۵۸- از جمله معارف فتوحات كه شبی قبل خواندم اين است روح ذكر از آسمان هفتم عالم ارض سياره زحل (كيوان) به زمين و بر دل بنده ای فرود می آيد. و بدينگونه واقعه نزول زحل را در سرآغاز واقعه نزول روح در دازگاره، يك بار دگر كشف نمودم كه بر حقی عظيم قرار دارد. كه اين نزول به معنای نزول روح از زحل يا نزول روح زحلی حق است كه قلم الهی را برايم به ارمغان آورد تا بواسطه آن اين روح و ذكر الهی را تبيين و تأويل قرآنی نمايم و سرنوشت آخرالزمانی بشر را گزارش دهم.
۱۵۹- بدين طريق در می يابيم كه همه ذرات و كرات و افلاك و كهكشانها برای خلق روحانی انسان پديد آمده اند نه برای تفنن و از روی بازی و عبث يا حتی قدرت نمايی! اينست كه مي فرمايد بر مخلوقات و بر آسمانها و كرات و سيارات و حيوانات و گياهان نظر و تأمل كنيد تا شايد اهل ذكر شويد. يعنی هر چيزی در عالم حامل يك پيام و روح الهی برای بشر است تا بشر را تخلقوا باخلاق الله نمايد. «آيا پنداشتيد كه جهان را به بازی و عبث آفريده ايم.» قرآن-

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*
*